Κάλικες ή καλίγια έλεγαν οι Βυζαντινοί τα χαμηλά υποδήματα με σόλα, κατάλληλα για σκληρές χρήσεις.
Τώρα πια δεν φοράει κανείς καλίγια, αλλά εξακολουθούμε να λέμε για κάποιον ικανότατο ότι «καλιγώνει ψύλλο», να έχουμε επώνυμο «Καλιγάς», δηλαδή κατασκευστής καλιγίων.
Οι σχετικά πρόσφατες εκσκαφές του μετρό στην Κωνσταντινούπολη, αποκάλυψαν το φορτίο ενός Βυζαντινού ναυαγισμένου πλοίου, όπου ανάμεσα σε άλλα ευρήματα, βρέθηκε ο εγχάρακτος ξύλινος πάτος από Βυζαντινό σανδάλι του 6ου μ.Χ. αιώνα.
Έτσι η καλλιγραφημένη ευχή του Βυζαντινού χειροτέχνη, προς την φορούσα τα σανδάλια, φτάνει μετά από σιωπή αιώνων, μέχρι τις μέρες μας:
«Να το φοράς κυρά μου σε καλές μέρες, με υγεία και ευτυχία».
Η πρόταση αυτή ήταν χαραγμένη στην επάνω επιφάνεια του μυτερού, γυναικείου πέδιλου, διακοσμημένη με ανθέμιο και φιγούρες πουλιών, σύμβολα αθωότητας και ψυχικής ειρήνης στην Βυζαντινή εικονογραφία.